Węgierska rewolucja

Idźmy wszyscy polską drogą! Tłumy węgierskich studentów zebrały się wieczorem w Budapeszcie pod pomnikiem polsko-węgierskiego bohatera walk o niepodległość, gen. Józefa Bema, i ruszyły pochodem, wołając: „Polska idzie słuszną drogą. Idźmy wszyscy polską drogą!”. Tłum liczący początkowo kilkadziesiąt tysięcy ludzi w miarę marszu rozrastał się i ostatecznie pod gmachem parlamentu liczył już ponoć dwieście tysięcy osób. Część uczestników pochodu oddzieliła się i pomaszerowała pod olbrzymi pomnik Józefa Stalina, który zbiorowym wysiłkiem obalono. Na cokole pozostały jedynie wielkie buty dyktatora. Inna część demonstrantów udała się pod gmach węgierskiego radia. Studenci chcieli ogłoszenia przez radiowe mikrofony postulatów uchwalonych poprzedniego dnia na wiecu na Politechnice. Zamiast nich głos zabrał I sekretarz Węgierskiej Partii Pracujących, tow. Erno Gero, który manifestantów nazwał nacjonalistyczną tłuszczą. Do protestujących oddali strzały funkcjonariusze AVH,