Europa à la polonaise. Polska i Polacy w dziejach jednoczenia Europy

Stary dylemat procesu integracji: celem ma być europejska ojczyzna czy Europa ojczyzn? Materialny dobrobyt i liberalizm kosztem odrzucenia wartości czy przyszłość oparta na szacunku dla tradycji, wartości i wolności jednostki? Polacy zawsze wybierali tę drugą drogę. Zalety państwa zintegrowanego dostrzegli już starożytni Rzymianie. Wiedzieli również, jak uczynić Imperium Romanum największą potęgą świata: granic przed najazdami wrogów strzegły niezwyciężone legiony, a dzięki pokojowi rozwijały się gospodarka i handel, zapewniające olbrzymiemu państwu pomyślność i bogactwo. Na rozkwit ekonomiczny zaś wpłynęły trzy rzeczy: ludne miasta połączone siecią doskonałych dróg, jednakowe prawo oraz wspólny dla całego państwa pieniądz. Wizja Ottona III i dwie unie Do idei Europy zjednoczonej powrócił cesarz Otton III. W jego wizji miały ją tworzyć cztery wielkie państwa narodowe: Germania, Italia, Galia i Sklawinia. Zamieszkujące je narody, wyznające jedną wiarę, o wspólnej