Nadciąga chmura

Najbardziej niepokojący jest cez-137, ponieważ okres, w jakim połowa jego atomów rozłoży się całkowicie w środowisku, zwany okresem rozpadu połowicznego, wynosi 30 lat. Biorąc pod uwagę ilość uwolnionego pierwiastka, będzie on wykrywalny w środowisku przez następne 240 lat. Zdaniem Lee Tin-Lapa, profesora Uniwersyteckiej Szkoły Nauk Biomedycznych, przy kontakcie ze skoncentrowanym cezem-137 mogą nastąpić drgawki, niekontrolowane skurcze mięśni i utrata zdolności poruszania się. Większe stężenia mogą wywołać niepłodność i uszkadzać DNA, zwiększając prawdopodobieństwo chorób nowotworowych. Na szczęście ten izotop występuje w próbkach w niewielkich ilościach. W szpinaku pochodzącym z pól w sąsiedztwie elektrowni stwierdzono średnią dawkę 350 bekereli na kilogram. To niewielka liczba, odpowiadająca zaledwie kilkuset atomom w kilogramie produktu. Stężenie cezu znajduje się poniżej norm Unii Europejskiej, wynoszących 1000 bekereli dla produktów mlecznych i 1250 bekereli dla innego rodzaju