Ten, który podźwignął Węgry z kolan

Dla zatroskanych o losy współczesnej Europy Viktor Orbán to nie tylko „napastnik”. To także obrońca, który przywrócił wiarę w to, że w dążącej do coraz większej federalizacji, laicyzującej się Europie jest miejsce na państwa narodowe, na zakorzenienie w kulturze chrześcijańskiej, wreszcie na dbanie o interesy własnego kraju Viktor Orbán przyszedł na świat 31 maja 1963 r. w Székesfehérvárze, historycznej stolicy Węgier i nekropolii królów węgierskich. Od zawsze był zafascynowany Polską – tytuł jego pracy magisterskiej brzmiał „Ruch społeczny wewnątrz systemu politycznego – przykład Polski”. Do wielkiej polityki wszedł 16 czerwca 1989 r., gdy w czasie pogrzebu bohaterów węgierskiej kontrrewolucji 1956 r., przemawiając przed tysiącami ludzi na budapeszteńskim placu Bohaterów, domagał się wycofania z terenu Węgier Armii Sowieckiej i przeprowadzenia wolnych wyborów. Już wtedy przyszły premier Węgier był członkiem Związku Młodych Demokratów, bo tak brzmi pełna nazwa