Między teologią a historią

Śmierć Wojciecha Jaruzelskiego i informacje o jego nawróceniu przed śmiercią przyniosły szeroką dyskusję. Warto jednak odróżnić w niej aspekty historyczne, teologiczne i polityczne Zacznijmy od teologii. Otóż jeśli – a nie mam powodów, by wątpić w to, co powiedzieli kapelani wojskowi – Wojciech Jaruzelski rzeczywiście świadomie wezwał kapłana, wyspowiadał się, przyjął Eucharystię i ucałował podane mu relikwie, to nie ma powodów, by mieć wątpliwości, że Bóg wybaczy mu jego grzechy (co nie znaczy, że nie będzie musiał w czyśćcu odpokutować swoich win). Kościół od zawsze naucza nas, że do momentu śmierci możemy zawrócić z naszej drogi i że „robotnicy ostatniej godziny” też mogą wejść do Królestwa Bożego. Pięknie przypomina o tym Chrystusowa przypowieść o robotnikach w winnicy, gdzie właśnie ci, którzy pracowali zaledwie kilkanaście minut, otrzymują dokładnie taką samą zapłatę jak i ci, którzy na pracy spędzili cały dzień. A gdy spracowani po całym dniu harówki