Trzymam kciuki za Macierewicza

Ten numer „Gazety Polskiej” oddajemy do druku jeszcze przed oficjalnym ogłoszeniem składu nowego rządu. Gdy Państwo sięgną po nasz tygodnik, wszystko będzie najpewniej zupełnie jasne. Wielce prawdopodobne jest i to, że gabinet Prawa i Sprawiedliwości zostanie zaprzysiężony jeszcze przed kolejnym wydaniem „GP”. Trzymam jednak kciuki za to, by przynajmniej niektóre przecieki medialne okazały się prawdą, szczególnie mocno trzymam je za kandydata na szefa MON. Wiem, że znakomitej większości naszych Czytelników nie trzeba przypominać zasług Antoniego Macierewicza. Antykomunista z krwi i kości, człowiek do zadań specjalnych, przy tym bardzo skuteczny. Warto jednak podkreślić okoliczności, w jakich wykonywał najtrudniejsze i jednocześnie kluczowe dla niepodległości Polski zadania. Od lat funkcjonuje w polityce pod ciągłym ostrzałem postkomunistycznych mediów. Dla niektórych ich funkcjonariuszy dzień bez ataku na Antoniego Macierewicza to dzień stracony. Szef zespołu