Krwawy piątek

W Paryżu był późny piątkowy wieczór 13 listopada. Na Stade de France – w Saint Denis – zebrało się 80 tys. kibiców, żeby obejrzeć mecz piłkarski Francja–Niemcy. Na trybunach zasiadł nawet prezydent Hollande ze świtą i jeden z niemieckich ministrów. Właściwie nieopodal, bo w XI dzielnicy, w znanej sali koncertowej Bataclan, 1,5 tys. melomanów przyszło posłuchać amerykańskiej grupy mocnego uderzenia, nomen omen Eagles of Death Metal z Kalifornii. I wtedy właśnie do akcji wkroczyli terroryści – samobójcy z Państwa Islamskiego, z którymi – jak tłumaczył później ekspert francuskiego wywiadu – jakiekolwiek negocjacje z definicji są niemożliwe Cały świat zna już późniejsze dramatyczne wydarzenia. Przynajmniej ośmiu fanatyków-kamikadze zdecydowanych na własną śmierć, poopasywanych ładunkami wybuchowymi i uzbrojonych w broń automatyczną, miało zabić w jak najbardziej spektakularny sposób jak największą liczbę przypadkowych ludzi… wrogów Allacha. Tak, by cały świat mówił o tym