Trzeba przeciąć wrzód

Nietrudno się domyśleć, że postulaty zostały błyskawicznie odrzucone. I nie wynika to ze złej woli biskupów czy zacofania Watykanu, lecz z natury rzeczy. Władza święceń kapłańskich kobiet zwyczajnie nie została Kościołowi przyznana przez Jezusa Chrystusa, co niezwykle mocno przypomniał Jan Paweł II (ale pisali o tym także jego poprzednicy). „Aby zatem usunąć wszelką wątpliwość w sprawie tak wielkiej wagi, która dotyczy samego Boskiego ustanowienia Kościoła, mocą mojego urzędu utwierdzania braci (por. Łk 22, 32) oświadczam, że Kościół nie ma żadnej władzy udzielania święceń kapłańskich kobietom oraz że orzeczenie to powinno być przez wszystkich wiernych Kościoła uznane za ostateczne” – napisał Jan Paweł II w liście apostolskim „Ordinatio sacerdotalis”, a Kongregacja Nauki Wiary oznajmiła, że nauczanie to należy do depozytu wiary. Kościół nie ma zatem ani prawa, ani nawet możliwości wyświęcania kobiet. Święcenia takie nic by w ich sytuacji nie zmieniły. Nadal nie byłyby one kapłankami