O roku ów!

Z Warszawy, z wyjątkiem późniejszego papieża Piusa XI, uciekli dyplomaci. Zachód położył na nas krzyżyk, proletariusze wolnego świata za sprawą komunistycznej agentury blokowali dostawy broni... Klęska jest sierotą, sukces ma wielu ojców – toteż wśród autorów „cudu nad Wisłą” znajdziemy i gen. Weyganda, i gen. Rozwadowskiego, i Matkę Boską, choć realnym triumfatorem był Naczelnik Państwa Józef Piłsudski. Trafność oceny d’Abernona miała potwierdzić historia – Bitwa Warszawska wyhamowała impet bolszewizmu i udaremniła szanse zwycięstwa światowej rewolucji, podarowała wolność Polsce na dwa dziesięciolecia i zapewniła bezpieczeństwo Europie. W jej efekcie Polacy podzieleni przez zabory, rozwarstwieni socjalnie stali się jednym narodem. Lenina i Trockiego zaskoczyło nie tylko męstwo polskiego żołnierza, zaskoczyła postawa polskich chłopów, niechcących rabować pańskiej ziemi i polskich robotników, którzy zamiast organizować rewolucję, masowo zgłaszali się do wojska! „Rezultat wojny z Polską