Żmijewskiego sztuka obrażania

To wcale nie jest śmieszne Oba „dzieła” można by potraktować jako zwyczajną głupotę i obśmiać. Po co iść na odgrywaną mszę, skoro można mieć prawdziwą, i to o wiele taniej. Bilet na przedstawienie w Teatrze Dramatycznym kosztuje wszak 20 zł, a zwyczajna msza, lepiej odprawiona, w o wiele piękniejszym miejscu, a przede wszystkim z realną obecnością Jezusa Chrystusa i jej duchowymi skutkami, jest w większości parafii sprawowana za darmo. Tylko dziwak mógłby więc przepłacać za coś, co jest zwyczajną podróbką. I podobnie ocenić można „Berka”, który przez samego Żmijewskiego określany jest mianem „ekstazy pamięci”, która przyczyniać się ma do lepszego „zapamiętania” dramatu Holokaustu. W istocie z ekstazą i pamięcią to dziełko ma mniej więcej tyle wspólnego, ile msza w teatrze z realną mszą świętą. Dość tania prowokacja nie odsyła bowiem do żadnego sensu, nie jest próbą przekazania czegokolwiek, a co najwyżej przekroczeniem kolejnego tabu. Po kupach w słoikach, obozach