Trefny obrońca Zbaraża

W tym miejscu trzeba przypomnieć, kim był ów bohater. Urodził się on równo czterysta lat temu w Łubniach na „tatarskim”, czyli lewym brzegu Dniepru. Był w połowie Rusinem, a w połowie Mołdowianinem. Jego ojciec, Dymitr, wywodził się z ruskiego rodu książęcego. Z kolei matka, Raisa, była najstarszą córką mołdawskiego hospodara Jeremiego Mohyły. Oboje rodzice byli prawosławni. Młody książę otrzymał staranne wykształcenie, w tym również w zakresie wojskowości. W wieku dwudziestu lat przeszedł do Kościoła katolickiego obrządku łacińskiego. Jako zarządca ogromnych dóbr ziemskich prowadził intensywne zasiedlanie tak terenów dotąd niezagospodarowanych, jak i tych, które spustoszyli Tatarzy. Przeciwko tym ostatnim utrzymywał ogromną prywatną armię, przewyższającą niejednokrotnie słabe wojska koronne. Nawiasem mówiąc, wojska te w wielu aspektach przypominały obecne polskie siły zbrojne, bo były tak samo niedofinansowane i zredukowane poniżej granicy bezpieczeństwa. W 1648 r. z chwilą wybuchu