Political fiction 2. Powrót Wolanda

Ławeczka w Łazienkach. Redaktor Kochnik rozmawia z młodym poetą, tłumacząc mu oczywisty błąd w jego wierszach.    – Twoja twórczość antyreligijna jest już nnnnie na czasie – tłumaczy podłamanemu twórcy. – Udawadnianie, że Bóg nie istnieje albo że Jezusa wymyślono, dobre było za bobooolszewików. Teraz bóg musi pracować dla, dla, dla nas.  – Jak to? – wykrzyknął przerażony poeta.  – Bóg musi być tolerancyjny, popierać gegegender, a najlepiej promować gejów.  – Ale to spowoduje, że ludzie znowu zaczną w niego wierzyć – bronił się ostatkiem sił. – I o tototo chodzi – tłumaczył redaktor Kochnik. – Jak nie będą wierzyć w naszego boga, to uwierzą w swojego i cała nasza praprapraca na nic. Jeszcze mi każą służyć do Mszy albo zarządzą celibat, kto to, k…, wytrzyma.  Koło ławki przechodził elegancki cudzoziemiec. W sposób niezauważony dla rozmówców przysłuchiwał się ich dialogowi. W pewnym momencie chrząknął i odezwał się do redaktora. – Jeśli można – rzekł z lekkim akcentem,