Zamknięty pokój

Coraz trudniej jest pisać kryminały. Wszystko już było, a mnóstwo tematów, na przykład ze styku zderzenia cywilizacji, uznano na Zachodzie za niepoprawne politycznie. Szuka się więc rozwiązania w mieszaniu gatunków – z powieścią  sensacyjną, romansem, przenosi zbrodnie w czasy historyczne, wprowadza element fantastyki. Jednak największym wzięciem cieszą się odgrzewane patenty klasyków gatunku, oczywiście pod warunkiem, że zostają rozwinięte inteligentnie i twórczo. Czytając debiutancką powieść Chrisa McGeorge’a nie sposób odejść od słynnego kryminału Agathy Christie, znanego jako „10 małych Murzynków”, choć współczesna cenzura wymuszała kolejne zmiany tytułu, aż po banalne „I nie było już nikogo”. Sześciu ludzi w zamkniętym pomieszczeniu, trup w wannie i żądanie porywacza skierowane do Morgana Shepparda, popularnego prezentera telewizyjnego, od lat prowadzącego program „Detektyw z sąsiedztwa”, aby w ciągu trzech godzin wytropił w tym gronie mordercę. Inaczej