Pozostać na Syberii jak najdłużej

Stalin „zadbał”, aby ludzie byli tu dosłownie zewsząd. Niektórzy nawet nie wiedzą do końca, skąd pochodzą, bo w czasach sowieckich bezpieczniej było nie dochodzić prawdy o swoich przodkach – mówi ks. Wojciech Ziółek, jezuita pracujący w Tomsku na Syberii. Rozmawia Grzegorz Wszołek Dlaczego zdecydował się ojciec na posługę duszpasterską na Syberii? Dlatego że jestem jezuitą, a dla jezuity być posłanym dokądkolwiek to oczywistość. Powinniśmy być gotowi pojechać wszędzie tam, gdzie jest realna potrzeba, by pomagać duszom. W Tomsku była taka potrzeba, bo właśnie zakładaliśmy tam nową jezuicką placówkę, przejmując parafię dotychczas prowadzoną przez księży diecezjalnych i przypisaną do niej, jedną z dwóch w całej Rosji, szkołę katolicką. Potrzebny był ktoś, kto zajmie się parafią, i dlatego w 2013 roku, gdy byłem jeszcze prowincjałem jezuitów, mój rosyjski odpowiednik, czyli prowincjał Rosji, zaprosił mnie do Tomska. Czym różni się praca księdza