Miejsce, w którym kończy się wszystko. Utworzenie i początki KL Auschwitz

„To miejsce we wspomnieniach moich nazwałbym momentem, w którym kończyłem ze wszystkiem, co było dotychczas na ziemi, i zaczynałem coś, co było chyba gdzieś poza nią. […] Za drutami, na wielkim placu, inny uderzył nas widok. W nieco fantastycznym, pełzającym po nas ze wszystkich stron świetle reflektorów, widoczni byli jacyś ludzie – z wyglądu niby ludzie, lecz jakże z zachowania raczej do zwierząt dzikich podobni (bezwzględnie obrażam tu zwierzęta – nie ma w języku naszym jeszcze na takie stwory określenia)”. Tak Witold Pilecki zobaczył 22 września 1940 roku ziemskie piekło stworzone przez Niemców ledwo trzy miesiące wcześniej. Fanatycy i mordercy, którym Niemcy powierzyli rządy w państwie, sporządzili obszerną listę swoich „wrogów”. Zamierzając ich „resocjalizować i wychowywać”, niemieccy naziści sięgnęli po sprawdzone wzory sowieckie – zbudowali sieć obozów koncentracyjnych. Pierwszy z nich założono 21 marca 1933 roku w Dachau, niespełna dwa miesiące po objęciu