Bond w czasach Szekspira

Mieszanie gatunków staje się niemal regułą we współczesnej powieści kryminalnej. Coraz częściej w tych krzyżówkach pojawia się płaszcz i szpada. Dobrym przykładem jest powieść Olivera Clementsa „Oczy królowej”, przenosząca nas do XVI wieku. 

O dramatycznym konflikcie Elżbiety I i Marii Stuart – zakończonym śmiercią na szafocie królowej Szkocji – powstało wiele utworów. Jednak nie znałem tej intrygi opowiedzianej z pozycji gry wywiadów, w której główną rolę odrywa lord Francis Walsingham i zatrudniony przez niego naukowiec, alchemik i kryptograf, cieszący się opinią najświetniejszego czarnoksiężnika swych czasów – John Dee, z którego usług korzystali różni wielcy tego świata z Rudolfem II Habsburgiem i Stefanem Batorym na czele. Mówi się, że jego ścieżki przecięły się również z naszym panem Twardowskim. Walsingham uważany jest za prekursora służb wywiadowczych w Europie, pół wieku później w jego ślady pójdzie we Francji kardynał Richelieu, zaś John Dee