Moja noc generałów

Przed „wojną” W tamtym okresie pracowałem jako projektant w biurze OMEL-PROJEKT i byłem członkiem komisji zakładowej „S”. Pomagałem też założyć takową w dyrekcji zjednoczenia przemysłu optycznego i medycznego „OMEL”, która mieściła się w biurowcu Polskich Zakładów Optycznych na ul. Mińskiej. Byłem też zaprzyjaźniony z kierownictwem „S” w PZO i traktowany jako ich doradca (ze względu na dawną współpracę z Komitetem Obrony Robotników oraz z Towarzystwem Kursów Naukowych). W sumie uważałem się za niewielki trybik wielomilionowego związku. Nie podejrzewałem, że władza ma mnie na oku i zamierza zrobić mi krzywdę. Owszem, kiedy pod koniec 1980 r. liczyliśmy się z sowiecką inwazją zbrojną na Polskę, tłumaczyłem Antoniemu Macierewiczowi, że musi uważać na siebie jako były założyciel KOR. Żartowałem: „Boże Narodzenie się zbliża, szykuj, Antku, bombki”. Sam się czułem w miarę bezpieczny. Mój teść Zygmunt Malarecki pracował jako urzędnik w dyrekcji zjednoczenia OMEL i