Żadnej kolaboracji

Był 30 kwietnia 1950 roku. Według oficjalnej wersji zmarł na zapalenie płuc. Współwięźniowie z Rawicza opowiadają jednak, że 68-letniego Kazimierza Pużaka zepchnął z metalowych schodów strażnik, a potem około dwóch tygodni osadzonemu nie udzielono pomocy lekarskiej.

„Kiedy odbierali [rodzina] zwłoki, zapowiedziano, że nie wolno nikomu wyglądać przez okno. Istotnie, nikt nie wyglądał, gdyż wszyscy więźniowie stali na baczność pod ścianą celi, aby uczcić wielkiego Polaka”. W nocnym (!) pogrzebie Pużaka, 5 maja 1950 roku, na Starych Powązkach w Warszawie mogła uczestniczyć tylko najbliższa rodzina pod nadzorem funkcjonariuszy UB. Kazimierz Pużak to współtwórca PPS (więzień Szlisselburga), poseł II RP, w czasie niemieckiej okupacji przewodniczący Parlamentu Polski Podziemnej. Jego politykę chyba najlepiej oddaje przestroga przed wyborem między „hitlerowskim diabłem a sowieckim Belzebubem”. Protestował przeciw układaniu się z Sowietami, wyrażonemu paktem