Wskazówki na ostatniej prostej

Jeżeli ktoś mi nie wierzył, że rok 2013 będzie końcem ekipy Donalda Tuska – o czym piszę od jesieni ubiegłego roku w „Gazecie Polskiej”, „Codziennej” i napisałem także pół roku temu w swojej książce „Partyzant wolnego słowa” – to dzisiaj może się przekonać, że miałem rację. Zmieniła się międzynarodowa koniunktura, kończąc epokę resetu w stosunkach amerykańsko-rosyjskich, a także rozbijając niemiecko-rosyjskie kondominium w Polsce. Chociaż Rosjanie atakują, ich polityka skazana jest na ostateczną i sromotną porażkę, która może doprowadzić w dłuższej perspektywie do rozpadu Federacji Rosyjskiej. Trzeba o tym wszystkim pamiętać, gdyż wiele działań w Polsce jest wypadkową polityki globalnej. Rosja broni się przed utratą wpływów w Polsce, budując własny, całkowicie uzależniony od niej obóz polityczny. Nie chce już współpracować z Donaldem Tuskiem, bo uważa go za berlińskiego alianta, który zaczyna drażnić Moskwę. Tusk jest oblężony z dwóch stron. Z jednej ma coraz silniejszą i idącą po