Imperialny nowotwór

Błędem byłoby powielać mit o biednym, dobrym narodzie, zniewolonym przez bandę opryszków ze służb O Władimirze Putinie powstało wiele książek, a po agresji na Ukrainę powstawać będą zapewne nowe. W tym kontekście praca Andrzeja Nowaka „Putin. Źródła imperialnej agresji” nie jest jeszcze jedną monografią „nowego cara”, historią jego intryg, romansów, zbrodni. Dociera bowiem nie tyle do konkretnego człowieka, ile do tkwiących głęboko w historii Rosji korzeni putinizmu. Fenomenu, który dla znawców dziejów wschodniego mocarstwa nie jest żadnym fenomenem. Raczej kolejnym odrostem nowotworu, który dziedzicząc od swoich współzałożycieli i okupantów: Waregów, Bizantyjczyków, Mongołów wszystko co najgorsze, odradzał się po kolejnych wielkich smutach nader szybko, zagrażając sąsiadom i światu. Na tom arcyinteresujących szkiców składają się artykuły profesora z ostatniej dekady, w większości tak aktualne, jakby pisane wczoraj, a na pewno już po aneksji Krymu. Media uwielbiają