Towarzysze broni

Opowieść Teresy Kowalik i Przemysława Słowińskiego „Zwierzęta na wojnie” jest pracą niezwykłą. Owszem, pasjonat historii pamięta ostatniego słonia Hannibala, Bucefała – konia Aleksandra Macedońskiego, czy Inictatusa Kaliguli (choć o jego zasługach bojowych historia milczy).

Ikonografia podsunie jeszcze Napoleona, Czarnieckiego czy Sobieskiego, zrośniętych ze swoimi rumakami na podobieństwo centaurów. Niniejsza książka pozwala spojrzeć na zagadnienie systemowo. Zanim pojawiły się czołgi, funkcjonowały słonie. I to na trzech kontynentach. Konie od epoki Hetytów aż do czasów najnowszych były niezastąpione. Nie tylko jako rumaki bojowe. Bez koni pociągowych nie istniałby transport, aprowizacja, armaty też nie przemieszczały się same. To koń zapewnił przewagę hiszpańskim konkwistadorom nad armiami Azteków i Inków. Tylko nieliczne sztuki, które uciekły w interior, miały się zrewanżować tubylcom jako mustangi. Psy tylko na pierwszy rzut oka to maskotki w rodzaju