Lockerby–Smoleńsk–Grabowo

Stało się to, co w końcu stać się musiało. Bojowcy Putina zestrzelili pasażerski samolot, zabijając trzy setki niewinnych ludzi, w tym mnóstwo dzieci. „Po co leciał?!” – stwierdził z bolszewicką szczerością jeden ze współsprawców. Jeśli ta katastrofa nie otworzy oczu politykom i społeczeństwom, nie uświadomi, z kim i z czym mamy do czynienia, będę mógł tylko czekać na zdarzenia jeszcze straszniejsze. Wierzę jednak w otrzeźwienie. Świat zaniemówił, ale natychmiast przystąpił do działania, i nie mam wątpliwości, czym się to wszystko skończy, nawet jeśli czarne skrzynki trafią do rąk towarzyszki Anodiny. Za dużo świadków, dowodów, za wiele ofiar, i to z całego świata. Wśród nich  obywatele wielu państw Zachodu, w tym jeden z USA. Szczęście w nieszczęściu – Amerykanie nigdy nie porzucają swoich rodaków w błocie i poniewierce. Ale jestem pewien, że i tak opinia publiczna nie odpuści. Zbrodniarzom od dziś powinno śnić się szkockie Lockerby, gdzie prawda na temat zamachu (