Tajemnice Warszawy

Przechodząc w mroczne rejony, autor przypomina będące niegdyś plagą „rozprawy nożowe” i przywołuje historię szopenfeldziarzy Każde wielkie historyczne miasto ma kilka historii. Tę oficjalną, której pełno w podręcznikach, czasem pompatyczną, czasem dramatyczną. Ale przecież istnieje ta druga, przeważnie mniej chlubna historia, którą wysnuć można z indywidualnych wspomnień, kronikarskich zapisków i pożółkłych rubryk kryminalnych. Okazuje się, że Londyn XIX w. to miasto królowej Wiktorii, ale również Kuby Rozpruwacza. Rafał Jabłoński jest jednym z takich tropicieli tajemnic – przedziera się przez stosy makulatury, docierając do historii, których tłum maszerujący po placach i ulicach Warszawy nawet nie podejrzewa. „Stołeczne opowieści” są drugą częścią „Historii warszawskich nieznanych, wstydliwych...”. Wcześniej była praca poświęcona stołecznym podziemiom, do których sam autor przez przypadek wpadł jako chłopak. Można powiedzieć, że z tych podziemi właściwie nie wyszedł