W dzisiejszych czasach świat, w którym prawda jest przywłaszczana i kwestionowana, a sztuczna inteligencja może nas oszukać, musimy umieć odróżniać, co jest prawdą, a co nie. Film „Lee. Na własne oczy” ma służyć prawdzie o wojnie. To także obraz o ranach wojennych i tych ranach, których nie widać. O traumach, które dotyczą nas wszystkich – mówi Ellen Kuras, reżyser filmu z Kate Winslet w roli głównej.
Lee Miller, bohaterka Pani filmu „Lee. Na własne oczy”, to reporterka wojenna, która fotografowała zbrodnie nazistowskie w Europie. Po wojnie kobieta nie rozmawiała o swojej działalności. Nie pokazała nawet swych zdjęć synowi. Dlaczego?
Wiele osób, które przeżyły traumę wojny, wolało o tym nie mówić. Oni postanowili pogrzebać przeszłość i ruszyć dalej. Te doświadczenia były uniwersalne – podczas II wojny światowej nie miało znaczenia, czy byłeś Polakiem, Holendrem, Japończykiem czy Niemcem. Traumy wojny odczuli wszyscy. Cisza sprawiła, że wiele historii zostało
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.gazetapolska.pl
Miesięczny dostęp do wszystkich treści serwisu www.gazetapolska.pl.
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas prenumerata@gazetapolska.pl
