Nie tak słodkie święta

Mam w głębi serca poczucie, że w pewnym sensie w „magii” świąt zagubiliśmy ich treść. A ta ostatnia wcale nie jest tak różowa ani pastelowa, jak mogłoby to wynikać z samego świętowania. Boże Narodzenie, by rzeczywiście mogło być obchodzone w całym jego pięknie, powinno na powrót odsłaniać dramat Zbawienia Zawsze uwielbiałem Boże Narodzenie. A odkąd mam dzieci, uwielbiam je jeszcze bardziej. Wspólne ubieranie choinki, pieczenie pierniczków, śpiewanie kolęd, Pasterka – wszystko to razem tworzy jedne z najpiękniejszych dni w roku. Gdy zaś do tego doda się radość z prezentów (coraz bardziej przekonuję się, że najfajniejsze są te przez nas podarowane, a nie otrzymane) i ten moment, gdy dzielimy się opłatkiem – to obraz tych świąt będzie pełny. I nikogo nie namawiam, by z tego rezygnować. To byłaby skrajna głupota… Ale jednocześnie mam w głębi serca poczucie, że w pewnym sensie w „magii” świąt zagubiliśmy ich treść. A ta ostatnia wcale nie jest tak różowa ani pastelowa,