Adhortacja bardzo za życiem

„Amoris laetitia” będzie niewątpliwie inspirować dyskusję w Kościele jeszcze długo. Ale choć mam świadomość zarzutów, jakie są jej stawiane, to na razie wolę zająć się jej pozytywami Nie przeczytałem jeszcze całej papieskiej adhortacji i w związku z tym nie doszedłem do budzących najwięcej wątpliwości (albo radości) fragmentów rozdziału 8. Na razie delektuję się duszpasterskimi rozważaniami z rozdziałów poprzednich i zapewniam, że w wielu miejscach można w nich znaleźć nie tylko głębokie wyczucie duszpasterskie, ale także – co nie mniej ważne – miejsca, które są wspaniałym wezwaniem do walki i pracy dla wszystkich obrońców rodziny czy życia. Takim miejscem jest przepiękny i bardzo pro life opis stanu błogosławionego kobiety. I niezwykle mocne teologicznie i duchowo słowa o tym, kim jest dla Boga dziecko już na etapie embrionalnym. „Ciąża to trudny okres, ale jest to również czas wspaniały. Matka współpracuje z Bogiem, aby dokonał się cud nowego życia. (...) Każda