Rozsądek podstawą leśnej wędrówki

Profilaktyka i postępowanie w nagłych przypadkach

Drzewa, cień, możliwość zbierania jagód czy grzybów, obserwowanie dzikich zwierząt  – chyba nikt nie zaprzeczy walorom leśnej wędrówki. Jednak by spacer w kniejach nie zakończył się dla nas przykrą przygodą, należy uważać na kleszcze, żmije, podejrzanie zachowujące się, wyglądające na wściekłe zwierzęta

Najpoważniejszym problemem dla amatorów leśnych spacerów jest inwazja kleszczy, których ukąszenie  może skutkować zakaźną boreliozą, a także zapaleniem mózgu. Najskuteczniejszym sposobem uniknięcia nieszczęścia jest odpowiednia profilaktyka. Idąc do lasu zakładajmy ubranie zasłaniające jak największą powierzchnię ciała, dbajmy o nakrycie głowy. Ubranie i ciało spryskajmy płynem przeciw kleszczom. Po  przyjściu ze spaceru weźmy prysznic, dokładnie sprawdźmy, czy czasem nie zostaliśmy ukąszeni. Jeśli wkręcił nam się kleszcz, zadbajmy o jak najszybsze jego usunięcie. Im szybciej to zrobimy, tym większa szansa na uniknięcie zakażenia. Konsultacja lekarska jest wskazana – pomoże ocenić, czy zagraża nam infekcja i czy konieczne jest podanie antybiotyku.

Niebezpieczne może okazać się spotkanie ze żmiją zygzakowatą. To jedyny jadowity wąż występujący w polskich lasach. Ukąszenie stanowi zagrożenie dla życia, szczególnie osób starszych czy dzieci. Gdy do niego dojdzie, nie należy wykonywać gwałtownych ruchów, jeśli ukąszona zostanie kończyna, należy ją unieruchomić. Uwaga! Ostatnie badania wykazały, że wbrew obowiązującym od lat zaleceniom osobie ukąszonej nie należy zakładać opaski uciskowej! Poszkodowany powinien zostać położony w takiej pozycji, by ukąszone miejsce znajdowało się poniżej serca. Niezbędne jest jak najszybsze zawezwanie pomocy medycznej lub, jeśli to niemożliwe, przetransportowanie poszkodowanego do ośrodka zdrowia i jak najszybsze podanie surowicy.

Zagrożeniem w polskich lasach jest też wścieklizna. W Polsce, dzięki profilaktyce, obowiązkowym szczepieniom zwierząt domowych i akcjom szczepień zwierząt dzikich, zakażenia wśród ludzi są niezwykle rzadkie. Mimo tego uważajmy na podejrzanie ufnie zachowujące się zwierzęta dzikie, które zazwyczaj uciekają na widok człowieka. Jeśli jest inaczej, istnieje ryzyko, że zwierzę jest zarażone wścieklizną. Generalnie – unikajmy zabawy i dotykania zwierząt dzikich i bezpańskich, uczulmy na to nasze dzieci. A jeśli dojdzie do kontaktu ze śliną zwierzęcia bądź zostaniemy przez nie pogryzieni – niezwłocznie zgłośmy się do lekarza. Konieczne będzie podanie szczepionki, która uniemożliwi inkubację wirusa.