Wilki schodzą na psy?

Podobnie jak znane u nas filmy z przyrodniczego cyklu – „Mikrokosmos” (1996 r.) i „Makrokosmos” (2001 r.) oraz nieznane „Oceany” (2009 r.), także „Królestwo” to wielkie przedsięwzięcie realizatorskie. Stoi za nim Perrin, kiedyś jeden z czołowych „pięknisiów” francuskiego kina, teraz producent i reżyser. Te obrazy odkrywają przed widzem olśniewające różnorodnością bogactwo dzikiej przyrody. Za każdym razem ma to wymiar dokumentacyjny, a więc i naukowy, ale też mitologiczny, metaforyczny. Nie tak trudno w postaci mrówki zmagającej się ze słomką dostrzec figurę Syzyfa, a towarzysząc lotom ptaków, bliskich na wyciągnięcie ręki, poczuć się jak przemieniony w krasnoludka bohater „Cudownej podróży” Selmy Lagerlöf. Miło się pochwalić, że część zdjęć do ostatniego obrazu zrealizowano w Puszczy Białowieskiej. W tym filmie są nasze żubry, rysie, sarny czy uchwycony w różnych porach dnia i roku dziki las, zachowany w stanie będącym ewenementem na skalę światową. Ale jest to tak