Czas egzorcystów

„Czarny Sakrament” Dawida M. Kiely’ego i Christiny McKenna, opatrzony podtytułem „prawdziwe historie opętań i egzorcyzmów”, ma sporo cech literatury sensacyjnej, napięcie, grozę, żywość narracji. Jednak jej główna zaleta polega na tym, że opowiada o zdarzeniach autentycznych. Bohaterami są dwaj wiekowi duchowni, przedstawiciele dwóch odłamów chrześcijaństwa – protestancki kanonik William Lendrum i katolicki mnich Ignacy McCarthy, dowodzący, że w walce ze wspólnym wrogiem podziały religijne schodzą na plan dalszy, a procedury postępowania przy wypędzaniu szatana są podobne, jeśli nie identyczne. Praca została udokumentowana licznymi zeznaniami rodzin, świadków, a także ofiar opętania. Wbrew obiegowym opiniom obrzędy egzorcyzmów nie są sposobem na „wyłudzanie pieniędzy od maluczkich” czy „mąceniem ludziom w głowach”. Egzorcyści wkraczają dopiero wtedy i tylko wtedy, kiedy tradycyjna nauka i leczenie za pomocą środków farmakologicznych okazują swą bezradność. A i tak trudno mówić o