Obywatel wodzirej

W 33 numerze „Gazety Polskiej” ukazała się recenzja Macieja Parowskiego poświęcona ostatniemu filmowi Jerzego Stuhra pt. „Obywatel”. Niestety, w przeciwieństwie do autora recenzji poświęciłem 20 zł, aby przed kilku miesiącami obejrzeć film tuż po premierze. Do dziś tego żałuję. „Obywatel” to kolejny film zrealizowany w ciągu ostatnich dwudziestu lat samodzielnie przez Jerzego Stuhra, który sam napisał scenariusz, wyreżyserował go i zagrał główną rolę. J. Stuhr, ze względu na wcześniejszą współpracę uważający się za kontynuatora twórczości Krzysztofa Kieślowskiego, tym razem – z racji swoich poglądów politycznych, którym często daje wyraz publicznie – popełnił straszliwego „knota”. Film jest bardzo słaby już na poziomie scenariusza, stanowiąc zbiór niezdarnych i niezbornych skeczy. Stuhr eksploatuje po raz któryś z rzędu swoje znane nam od czterdziestu lat miny i grymasy, które zabawne były w „Wodzireju” i „Seksmisji”, ale dziś robią przykre, odpychające wrażenie.