Powstanie Solidarności oczami bezpieki

17 września 1980 r. w Gdańsku związkowcy z komitetów założycielskich z całego kraju podjęli decyzję o założeniu jednego ogólnopolskiego związku zawodowego NSZZ „Solidarność”. Obrady te były, co oczywiste, bacznie obserwowane przez bezpiekę. I to nie tylko cywilną (SB), ale też wojskową (WSW) Mało kto dzisiaj o tym pamięta, ale porozumienia sierpniowe (ani te gdańskie, ani tym bardziej szczecińskie) nie przesądzały o zasięgu nowych, niezależnych od władz związków zawodowych. Nikt chyba wówczas (ani władze, traktujące je jako regionalne, ani też strajkujący) nie myślał o utworzeniu jednej ogólnopolskiej organizacji. Zresztą prawo do tworzenia własnych niezależnych związków w pierwszej połowie września wywalczyli robotnicy w wielu regionach kraju – we wrześniu (szczególnie w jego pierwszej połowie) przez Polskę przetoczyła się kolejna fala strajków. I to większa niż w lipcu 1980 r. Nowe związki Oczywiście władze starały się utrudniać tworzenie niezależnych od nich