Lotny pegaz zbawienne wędzidło

Redaktor Maxwell Perkins to ciekawa literacka postać, o której czytelnicy nie wiedzą.  Przyjaciel i egzegeta pisarzy straconego pokolenia. Malcom Cowley w pracy „O sytuacji w literaturze amerykańskiej” wymienia owego redaktora tylko raz. Do dzieła Thomasa Wolfa, którego Perkins odkrył i przyuczył do pisarskiej wielkości, nawiązuje już w sześciu miejscach. To właściwe proporcje, ale dobrze, że film Grandage jednak zmienia je i skupia uwagę na wydawcy. Jak pisze Cowley: „Personel wydawniczy Scribnera współpracował całe lata z Jamesem Jonesem, zanim »Stąd do wieczności« było gotowe do druku. Jones słyszał, że nieżyjący już pracownik Scribnera, Maxwell Perkins, pracował jeszcze dłużej nad Thomasem Wolfe’em; młody powieściopisarz głęboko podziwiał Wolfe’a, i podziw ów był jedną z przyczyn jego wyboru wydawcy”. Na ekranie Nowy Jork 1929 r. 30-letni Wolfe (Law) staje przed słynną oficyną Scribnera, w której zostawił paczkę maszynopisów. Pewien kolejnej porażki, zachowuje