Polityczny hazard

Patron Wałęsa Kariera Gromosława Czempińskiego w UOP zaczęła się wraz z narodzinami III RP. Najpierw był zastępcą szefa Zarządu Wywiadu UOP, a w listopadzie 1993 r., w rządzie Waldemara Pawlaka, został szefem Urzędu Ochrony Państwa. „Mimo zaprzeczeń ministra Andrzeja Milczanowskiego powszechnie uważa się, że obie rezygnacje wymusił prezydent [chodzi o dymisje szefa UOP Jerzego Koniecznego i wiceministra MSW Krzysztofa Żabińskiego – przyp. red.]. Na tych zmianach skorzysta zapewne prezydent. Na miejsce Koniecznego wchodzi bowiem płk Gromosław Czempiński, od ponad 20 lat w wywiadzie, profesjonalista bez żadnego zaplecza politycznego. Prawdopodobnie będzie on mniej wrażliwy na ingerencje Belwederu w bieżącą pracę UOP. Podobne oczekiwania wiązane są z drugim zawodowcem wywiadu, płk. Henrykiem Jasikiem, dawnym szefem Czempińskiego” – pisali 11 listopada 1993 r. w „Gazecie Wyborczej” Edward Krzemień i Agata Nowakowska. Ten cytat pokazuje, jak kreowano mit „bezpartyjnych