Demokratyczny upadek demokracji

Zawsze gdy wybory wygrywa prawica, świat załamuje ręce nad upadkiem demokracji. Żeby tak się stało, ta prawica nie musi być nawet jakoś przesadnie radykalna, wystarczy przypomnieć, jak Europa przyjęła w swoim czasie wygraną Sarkozy’ego.

O tym, jak wcześniej zareagowano na wyborcze zwycięstwo austriackiej Partii Wolności, szkoda nawet gadać. Zapewne teraz przez pewien czas smutkiem nasze i nie nasze elity napawać będzie wynik wyborów w Szwecji. I będzie to o tyle zabawniejsze, że tu miarą upadku demokracji jest sukces Szwedzkich Demokratów. Tak nazywa się partia, która będzie drugą siłą w parlamencie, a zarazem największym ugrupowaniem w obozie prawicowym, który nieznacznie przegonił na ostatniej prostej rządzącą dotąd socjaldemokrację. Partia ustępującej premier Andersson ma zresztą dużego pecha. Sama w sobie zwiększyła stan posiadania w stosunku do poprzedniej kadencji i pozostaje największą frakcją, jednak jej dotychczasowi koalicjanci osłabli tak mocno,