Syria - Ich walka to nie dżihad

SNC, NCC i inni Syryjska opozycja jest podzielona na kilka większych koalicji, złożonych z dziesiątek organizacji, ruchów, partii i niezależnych działaczy – w kraju i na emigracji. Zdecydowana większość z nich zgadza się co do obalenia reżimu Asadów i utrzymania jedności kraju. Ale już różnią się w sprawie charakteru rewolucji (pokojowa czy zbrojna) oraz tego, czy rozmawiać z reżimem i czy prosić o międzynarodową interwencję. Fenomenem syryjskiego powstania jest współdziałanie zawodowych polityków skupionych w scentralizowanych strukturach partyjnych z oddolnym ruchem społecznym, samoorganizującym się na sposób sieciowy. Wyróżnić można dwa typowo polityczne ośrodki opozycji (SNC i NCC) oraz kilka oddolnych sieciowych luźnych koalicji (SRGC, Ghad, HCSR). Syryjska Rada Narodowa (SNC) to koalicja partii politycznych, ruchów oraz niezależnych działaczy sformowana na jesieni w Stambule. Przewagę mają w niej działacze emigracyjni. Są tam świeccy intelektualiści-reformiści