Czy możliwy jest konsensus w sprawach oświaty

Uparte forsowanie szkodliwych zmian programowych, masowy eksperyment na sześciolatkach, likwidacja szkół przez samorządy – i inne zjawiska z tym związane – niepokoją nie tylko zwolenników konserwatywnej opozycji.   Dla wszystkich jest też jasne, że żadnych widocznych od dawna słabości szkolnictwa rządy obecnej koalicji nie zlikwidowały, a na pozytywne zmiany, jeśli ktokolwiek w nie jeszcze wierzy, będziemy musieli poczekać do nowego rozdania politycznego lub dłużej. Jeśli w całej tej sytuacji istnieje w ogóle jakiś element budzący nadzieję, to jest nim właśnie – i wyłącznie – dojrzała świadomość opinii publicznej, że z oświatą jest źle, i że jedną z głównych tego przyczyn są nierozsądne reformy ostatniego piętnastolecia.   To właśnie w sprawach oświaty poglądy artykułowane ostatnio przez PiS są szczególnie zbieżne z nastrojami opinii publicznej. Opozycja powinna więc w okresie przedwyborczym poszukiwać na tym terenie porozumienia z potencjalnymi partnerami, inspirować dyskusje