Dbać o rodzinę, zatrzymać deprawację!

Wielu Polaków narzeka na sytuację w kraju, uważa, że sprawy idą w złym kierunku, o władzy ma jak najgorsze zdanie, z tęsknotą też wyczekuje zmiany. A ponieważ na razie na horyzoncie zwiastunów zmiany nie widać – popada w apatię.  Pogarda władzy wobec inicjatyw popartych setkami tysięcy czy milionami podpisów – jak apel po tragedii smoleńskiej o powołanie międzynarodowej komisji śledczej, gigantyczna akcja zainicjowana na antenie Radia Maryja w obronie lasów państwowych czy obywatelski projekt referendum edukacyjnego w obronie sześciolatków wysyłanych przez rząd do szkół – przetrąciły społeczną energię, rodząc w obywatelach poczucie beznadziei. Reakcją rządu Tuska na społeczną ofiarność i zaangażowanie w tych i w innych przypadkach (np. obywatelski projekt ustawy ograniczającej aborcje eugeniczne) było pokazanie środkowego palca. Rządzący udowodnili, że na żaden dialog ze społeczeństwem nie mają ochoty, a stosunek do obywateli najlepiej wyrażają ich słowa: „frajerzy