1 kwietnia 2014

Rok 2002. Adam Michnik, najwybitniejszy polski intelektualista, robi wywiad z Władimirem Putinem. Putin: „Jeśli pana interesuje moje podejście do budowania w Rosji demokracji, to powiem: Nie musimy na nowo wymyślać koła. Trzeba iść drogą, po której idą wszystkie rozwinięte kraje”. Michnik: „Kto jest Pana ulubionym rosyjskim pisarzem?”. Putin: „Dostojewski, Tołstoj. Bardzo lubię Lermontowa. Także Błoka, Mandelsztama”. Michnik: „Mandelsztama? Wydawaliśmy go jeszcze w wydawnictwie podziemnym w czasie dyktatury...”. Michnik: „Papież Jan Paweł II, Polak, bardzo chciałby przyjechać do Moskwy. Czy to marzenie się spełni, zależy także od Pana”. Putin: „Może to zabrzmi nieoczekiwanie, ale my też mamy poczucie dumy z tego, że jeden z przedstawicieli narodów słowiańskich został papieżem rzymskim, że to Polak. Dla nas, Rosjan, to szczególnie przyjemne”. Jeszcze raz: to jest rozmowa z roku 2002. Wszyscy inteligentni ludzie – po masakrze Czeczenii rozpoczętej w 1999 r. – wiedzą, kim jest Putin. Tak