Ośmiornica po polsku

To, co rodzinie Corleone zajęło prawie wiek, u nas załatwiono w dwie dekady Wśród „konstruktywnych” krytyków PiS-u od dawna pokutuje teza, że uporczywe poszukiwanie jądra postkomunistycznego układu mijało się z celem, albowiem czegoś takiego po 1989 r. nie było. Owszem, istniało wzajemne popieranie byłych ubeków i członków nomenklatury, ale mieliśmy do czynienia ze strukturą rozproszoną, sieciową, bez ośrodka kierowniczego, bez hierarchii itp. W związku z czym polowanie na Kwaśniewskiego i tym podobnych nie miało sensu, bo nie mieliśmy do czynienia z jednym rozrośniętym głowonogiem, lecz raczej z kolonią pasożytów. Dobrze udokumentowana praca Piotra Nisztora i Wojciecha Dudzińskiego „Nietykalni” podważa tę tezę. Dziennikarskie śledztwo, podążające tropami zaginionego biznesmena Piotra Baczkowskiego, którego początki fortuny sięgają prywatyzacji Unitry Service, nie doprowadza wprawdzie do odnalezienia tego modelowego przedstawiciela polskiego kapitału, ale – niczym