Narodziny wspólnoty

Pojawienie się Polski Mieszka I (niczym Ateny z głowy Zeusa) – kraju silnego, zasobnego, z potężną armią i przemyślaną polityką zagraniczną, jest fenomenem, wokół którego powstało wiele hipotez Rzadko kiedy jeden autor porywa się na dzieło tak ambitne jak wielotomowa synteza dziejów ojczystych. Przed Andrzejem Nowakiem był oczywiście Paweł Jasienica, jednak bardziej pisarz i publicysta niż historyk, w dodatku tworzący wśród PRL-owskich ograniczeń. „Dzieje Polski”, których pierwszy tom (od czasów przedhistorycznych po rok 1202) właśnie się ukazał, pisze w zgodzie ze wszelkimi regułami naukowymi autor, będący nie tylko historykiem, ale również historiozofem. W jego erudycyjnej i pełnej nieznanych szerzej faktów pracy znajdziemy nie tylko wiele nawiązań i analogii do współczesności, ale również śmiałe stawianie pytań, przynależnych bardziej do historii alternatywnej (co by było, gdyby Mieszko nie przyjął chrztu?). Nowak, w odróżnieniu od obowiązującego stereotypu