Antidotum na kłamstwa

Nakaz pomocy bliźniemu okazywał się wyższy niż uprzedzenia narodowościowe, doświadczenia osobiste, konflikty międzywojnia Wszyscy, którzy przybywają do Instytutu Yad Vashem w Jerozolimie (byłem tam dwa razy), muszą zwrócić uwagę na wielką przewagę tabliczek z polskimi nazwiskami poświęconych Sprawiedliwym. Często tłumaczone jest to w ten sposób, że w Polsce żyło najwięcej Żydów i tu zlokalizowano większość niemieckich „fabryk śmierci”. Ale należy pamiętać o cenie – tylko w Polsce za ukrywanie Żydów groziła kara śmierci (w dodatku dla całej rodziny), na Zachodzie – więzienie, obóz. A proporcje uratowanych do zabitych podobne. Rzecznicy antypolonizmu chętnie oskarżają nas o wszystkie możliwe zbrodnie, a w najlepszym razie o nie dość wielkie zaangażowanie, przymykając oczy na praktyki we Francji, gdzie wyłapywano miejscowych Żydów często „na ochotnika”, a dla władz Vichy było to rutynowym procederem. U nas, jak znakomicie opisuje to Grzegorz Górny w swojej pracy „