Pierwszy krok w chmurach

Nowakowski nie stroni od ocen – opisuje skalę serwilizmu i zniewolenia jednych, ucieczkę w tematy peryferyjne drugich.   Nieprzypadkowo tytuł pożyczyłem sobie od Hłaski. Po opublikowaniu debiutanckiego tomu „Ten stary złodziej” Nowakowski został przez krytykę okrzyknięty Markiem Drugim, co w nim samym budziło ambiwalentne uczucia.   Po latach opowiada o tym w swojej autobiografii literackiej zatytułowanej „Pióro”. Fascynująca to lektura, choć więcej w niej opowieści o ludziach niż o nim samym. Jego prywatny życiorys składa się z ułamkowych szczegółów, bardziej z odbić w kapitalnych wizerunkach ludzi, z którymi przyszło mu się stykać, niż z intymnych zwierzeń. Nawet jego związek z „Czarnowłosą”, przewijający się w tle opowieści, pozostaje powściągliwy, dyskretny. Przyszli biografowie, chcąc dowiedzieć się czegoś więcej, będą musieli dokładnie przesiewać beletrystykę pisarza...   Wyjątkowość Nowakowskiego bierze się z syntezy dwóch światów i dwóch kręgów towarzyskich, w których przyszło