Raz Stalin, raz Lenin, raz Putin

Wieszam swoje plakaty po to, żeby odbiorca stwierdził: „Patrz, nie jesteśmy sami”, „Są inni, którzy jeszcze nie do końca zwariowali”. W tym samym celu, w czasach okupacji, malowano na murach znak Polski Walczącej – z Wojciechem Korkuciem, artystą grafikiem z Ruchu Higieny Moralnej, rozmawia Magdalena Piejko Jesteś z pokolenia, które zdążyło załapać się na protesty przeciwko stanowi wojennemu. To, co wbiło mi się szczególnie w pamięć z tych mroźnych miesięcy, to gablota ogłoszeń NSZZ „Solidarność”. Krótko przed ogłoszeniem stanu wojennego stanęła w centrum Mińska Mazowieckiego, z którego pochodzę. W stanie wojennym ktoś ją ukradł, po prostu wykopał całość. To zrobiło na mnie duże wrażenie. Chodziłem wtedy do podstawówki i brałem udział niemal we wszystkich konkursach na plakaty, jakie organizowała szkoła: na dzień strażaka, dzień pielęgniarki, o oszczędzaniu w SKO (Szkolne Kasy Oszczędnościowe – przyp. red.), zachęcające do picia mleka – to było moje