Zakochana sopranistka na wiejskim rowerze

„Rozumiemy się bez słów” to pochwała francuskiej piosenki, grana na wielu emocjonalnych fortepianach. Powstał film o rodzinie, tolerancji, dojrzewaniu. Jest w nim atmosfera szkoły i subkultura rolniczej prowincji. W komedii laickiej, jak na Francję przystało, mamy obyczajowy luz, kościoły kadrowane bez krzyży, ale też figurkę św. Madonny w wozie tajemniczej Hiszpanki i kpiny z politycznej poprawności. Powaga i świntuszenie pozostają tu w równowadze. Paula Belier, nastolatka z familii głuchoniemych farmerów, o swych zdolnościach wokalnych dowie się od nauczyciela muzyki (Elmosnino). Na co dzień sporo czasu zajmuje jej praca w gospodarstwie oraz pomoc rodzicom i bratu w komunikowaniu się z otoczeniem. Belierowie kochają się, są zabawni, egzaltowani, rodzice to para erotomanów, córka musi tłumaczyć ginekologowi ich szczególne kłopoty, a brat bierze się ostro za przyjaciółkę Pauli, Matyldę. Dziewczyna wspiera ojca w kandydowaniu na mera i podczas komedii wyborów. A to