Mój 11 listopada

Spora część mainstreamowych mediów, w tym „Gazeta Wyborcza”, podgrzewają atmosferę wokół tego wydarzenia, czasem wręcz histerycznie nawołując, żeby zatrzymać „polskich faszystów”. Mam poczucie swoistego deja vu, bo ów termin „polscy faszyści” był już przecież używany jako cep polityczno-propagandowy. Tak po II wojnie światowej komuniści i inni sowieccy najemnicy w Polsce nazywali żołnierzy Polskiego Państwa Podziemnego walczących o Wolną, Całą, Niepodległą. Nazywano tak także tych, którzy nie złożyli broni przed Armią Czerwoną, NKWD i UB po 1944 r. (Sowieci przekroczyli dawną granicę II RP 2 stycznia 1944 r.). Dzisiaj „polscy faszyści” odżyli w haniebnej propagandzie liberalno- -lewicowej. W ten sposób określa się ponownie żołnierzy AK i NSZ, którzy na tymże marszu się zameldują. A więc krzyżuje się ich za życia po raz drugi tą samą nienawiścią, tym samym kłamstwem, tą samą pogardą, tym samym bełkotem co przed 60 laty. Do worka z napisem „polscy faszyści” wrzuca się też kibiców