Rosja tarczę już ma

Atomowy parasol nad Moskwą Sowieci zaczęli rozwijać system obrony rakietowej jeszcze przed Amerykanami. W 1961 r. dokonano pierwszego udanego testu pocisku przechwytującego. W czerwcu 1971 r. zaczął działać eksperymentalny system obrony wokół Moskwy – A-35. W latach 70. zaprzestano prób nad tzw. bezpośrednimi interceptorami, niszczącymi wrogą głowicę bojową siłą bezpośredniego uderzenia pocisku. Zamiast tego rozwinięto atomowy system antyrakietowy – niszczenie nadlatujących wrogich pocisków megatonowymi eksplozjami w powietrzu. W maju 1978 r. Moskwa i okolice dostały nowocześniejszą wersję tarczy, z założenia mającą chronić przed nuklearnym uderzeniem dużej skali. Wzdłuż tzw. wielkiej obwodnicy moskiewskiej, w podziemnych silosach umieszczono uzbrojone w głowice atomowe pociski przechwytujące dwóch typów. Dalekiego zasięgu „Gorgony” miały niszczyć cele na wysokości 80–100 km, w promieniu do ponad 600 km. Krótkiego zasięgu „Gazele” mogły neutralizować cele na