Zachować ciągłość, przyspieszyć reformy

Zmiana na stanowisku ministra obrony narodowej dokonała się w sytuacji, w której polska armia przechodzi największe reformy od 1989 r. Równocześnie w czasie, kiedy niestabilna sytuacja geopolityczna wymaga nie tylko wypracowania wizji strategicznej na kolejne lata, ale także podejmowania realnych działań w zakresie obronności. Powiedzieć, że Antoni Macierewicz był odpowiednią osobą na czele resortu obrony, to nic nie powiedzieć. Dwuletni okres pełnienia przez niego tej funkcji to czas rozległej modernizacji, której symbolem są nie tylko Wojska Obrony Terytorialnej. To także realna poprawa bezpieczeństwa Polaków, czego wyrazem jest wdrażanie w życie postanowień warszawskiego szczytu NATO z 2016 r. oraz obecność w Polsce sił sojuszniczych. Jak trafnie zauważa Witold Gadowski, to także przemiana postpeerelowskiej Akademii Obrony Narodowej w Akademię Sztuki Wojennej czy przygotowanie Strategicznego Przeglądu Obronnego, który zakłada np. powołanie agencji uzbrojenia,