„Gazeta Wyborcza” – spróchniały fundament III RP. Jak komunistyczne powiązania środowiska „GW” wpłynęły na nowy system

Trzydzieści lat temu w wyniku uzgodnień Okrągłego Stołu zapadła decyzja o utworzeniu „Gazety Wyborczej”. Redaktorem naczelnym został Adam Michnik – kandydat na posła z rekomendacji Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. Gazeta, która miała się ukazywać przez kilka tygodni, szybko przekształciła się w socjologiczne narzędzie liberalno-lewicowych ideologów. 5 kwietnia 1989 roku. „Oficjalne zakończenie Obrad Okrągłego Stołu. Zapowiedź zalegalizowania »S«, likwidacji Rady Państwa i utworzenia Urzędu Prezydenta RP wybieranego przez Zgromadzenie Narodowe na sześć lat, utworzenia Senatu i Krajowej Rady Sądownictwa (…) opozycja dostała prawo do półgodzinnej audycji telewizyjnej raz na tydzień i godzinnej w polskim radiu przed wyborami, reaktywowania »Tygodnika Solidarność« i powołania ogólnokrajowej »Gazety Wyborczej«” – tak o zakończeniu obrad Okrągłego Stołu pisała Teresa Bochwic w swojej książce pt. „III Rzeczpospolita w odcinkach”. Początkowo „GW” miała być gazetą