Zły car. Represje zamiast propagandy sukcesu

Od wieków Kreml wmawia Rosjanom, że za wszelkie problemy odpowiada nie dobry car, „batiuszka”, lecz źli bojarzy. Tak było też przez dwie dekady panowania Władimira Putina. Ale w 2020 roku zaczął się nowy etap jego rządów. Koronawirus obnażył go w oczach poddanych, a po narzuceniu nowej konstytucji Putin nie musi i nie chce już zachowywać pozorów. Porzucił piernik, zostawił knut.   Po głosowaniu nad zmianami w konstytucji Putin doskonale wie, że nie ma już powrotu do sytuacji, która panowała przez większość jego rządów. Czyli niewielka, coraz bardziej marginalizowana, realna opozycja – regularnie pałowana na ulicach, zamykana i dyskredytowana. Opozycja koncesjonowana, głównie komuniści i Żyrinowski, czasem mocni w gębie, czasem podbierający partii władzy jakiś region, ale zasadniczo posłuszna generalnym wytycznym Kremla. Większość elektoratu albo zupełnie bierna i niezainteresowana polityką, albo popierająca Putina, który gwarantował niezły poziom życia, porządek i ład