Pandemia, plandemia czy kryzys rozumu?

Być może największe niebezpieczeństwo pandemii nie tkwi w jej niszczycielskim, biologicznym wymiarze. O wiele większa dewastacja może dokonać się w ludzkich umysłach.   Długo przed pandemią eksperci od zdrowia publicznego i część środowiska lekarskiego, wciąż świadoma społecznego wymiaru swojej pracy, ostrzegały przed narastającą falą alt-medycznych postaw. Nowa „alternatywna medycyna” mało ma wspólnego z piciem herbaty lipowej i mleka z miodem, masłem i czosnkiem na przeziębienie. Coraz częściej za to wiąże się z podważaniem wszelkiej naukowej medycyny, podejmowaniem ryzykownych „terapii”, opartych na mieszaninie wykoślawionej praktyki medycznej i przeróżnych soft-okultystycznych i paranaukowych uzasadnień. Nie można jednak tracić z oka faktu, że całe to alt-medowe mambo dżambo bywa nadzieją ludzi, którym coraz trudniej dostać się do lekarza. I którzy od lat dobrze wiedzą, że pan doktor prywatnie będzie miał dla nich bardzo mało czasu, a „na NFZ” to już zgoła wcale.